Για τις περισσότερες χώρες του κόσμου πλησιάζει ή έχει έρθει η επόμενη μέρα, μετά την πανδημία του Covid-19.
Mια επόμενη μέρα που όλοι περιμέναμε, αλλά που τελικά εμφανίζεται με σημαντικές προκλήσεις για τους περισσοτέρους από εμάς.
Αυτό μπορεί να οδηγεί στην ανάδυση δυσάρεστων συναισθημάτων που μας μπλοκάρουν και μας εμποδίζουν να είμαστε παραγωγικοί στην αντιμετώπιση των δυσκολιών αυτών.
Είναι πιθανό τα περισσότερα αρνητικά συναισθήματα να προέρχονται από το βίωμα κάποιας απώλειας: απώλεια του χορού των τελειόφοιτων, απώλεια της διεξαγωγής ενός ανοιχτού γάμου, απώλεια της σωματικής εγγύτητας με φίλους, απώλεια της δυνατότητας επαγγελματικής προόδου, απώλεια ταυτότητας- καθώς κάποιοι έχασαν τη δουλειά τους, απώλεια εισοδημάτων, απώλεια ενός ταξιδιού… ακόμα και απώλεια ενός ανθρώπου. Δεν κρίνουμε ποια από αυτές τις απώλειες είναι η μεγαλύτερη, όλες είναι σημαντικές για αυτούς που τις βιώνουν. Όλες σημαίνουν κάτι ιδιαίτερα τελεσίδικο, κάτι που έχει χαθεί από τη ζωή μας. Κάτι που έχει μείνει πίσω και ίσως δεν επανέλθει ποτέ.
Τέτοιου είδους γεγονότα συνήθως μας γεμίζουν έντονα συναισθήματα οργής, θυμού, μεγάλης θλίψης, αντιδραστικής κατάθλιψης*, ακόμα και απελπισίας, που μπορεί να καταλήγουν να εκφραστούν ως συναισθήματα ανημποριάς και αδυναμίας, αφού δεν μπορούμε να σταματήσουμε αυτό που μας έχει συμβεί.
Όσο είμαστε όμως σε αυτή τη φάση της αντίστασης, τόσο δυσκολευόμαστε, τόσο υποφέρουμε.
Φανταστείτε λοιπόν ότι η ζωή είναι σαν ένα μεγάλο ποτάμι. Εάν κολυμπάτε ενάντια στο ρεύμα, πασχίζετε, δυσκολευόσαστε, παρασύρεστε προς τα πίσω από τα δυνατά υπόγεια ρεύματα, χτυπάτε στα βράχια, και τελικά δεν φαίνεται να προχωράτε πολύ.
Αν όμως ακολουθείτε την ροή του ποταμού και τον αφήνετε να σας πηγαίνει, τότε είστε σίγουροι ότι θα πάτε πάντοτε προς τα εμπρός. Και με αυτή την συνειδητοποίηση και μ ’αυτή τη σιγουριά – που μπορεί να σας γεμίσει δύναμη και συνάμα γαλήνη – είστε σε καλύτερη θέση να δείτε πού πηγαίνετε, να έχετε καθαρή ματιά, να αντιμετωπίζετε τις δυσάρεστες καταστάσεις πιο παραγωγικά, να ελίσσεστε στο δρόμο σας και να επιτρέπετε στον εαυτό σας να προχωρήσει και πάλι προς τα εμπρός.
Κατά τη διάρκεια λοιπόν αυτής της «επόμενης μέρας», αλλά και όποιας κρίσης αντιμετωπίζετε στην ζωή σας, είναι πιθανό να βιώνετε ή να λαμβάνετε πληροφορίες, εντελώς αντίθετες με την εμπειρία που επιθυμείτε να ζήσετε. Αυτό που πρέπει να κάνετε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας είναι να χρησιμοποιήσετε αυτές τις εμπειρίες για να έρθετε σε μεγαλύτερη ευθυγράμμιση με αυτό που θέλετε να ζήσετε – όσο και εάν αυτό φαίνεται αδύνατο σε μια δεδομένη δύσκολη στιγμή.
Πως θα γίνει αυτό;
Γνωρίζουμε ότι ζούμε σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από τον νόμο της δυαδικότητας**, που αποτελείται από αντίθετες δυνάμεις, όπως το σκοτάδι και το φως, την πληρότητα και την κενότητα, την αφθονία και τη στέρηση, τη γέννηση και το θάνατο.
Ας πάρουμε ένα εύκολο παράδειγμα. Αν θέλετε να εστιάσετε στο να βιώνετε την αφθονία αγαθών, αλλά κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών χάσατε την δουλειά σας, μπορείτε τώρα να χρησιμοποιήσετε αυτή την κατάσταση για να αναγνωρίσετε ότι υπάρχουν δύο πλευρές σε κάθε νόμισμα:
- Μπορεί να επιτρέψετε στον εαυτό σας να βυθιστεί στην απελπισία της στέρησης και του φόβου, εστιάζοντας την σκέψη σας σε δυσοίωνες προοπτικές ή
- Μπορεί να ενισχύσετε την εμπειρία της αφθονίας αγαθών- υλικών και μη- νιώθοντας βαθιά ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που έχετε ήδη στην ζωή σας. Απαριθμήστε τα, κάντε μια λίστα. Συνειδητοποιείστε ό,τι όσα απολαμβάνετε αυτή την στιγμή, είναι δικό σας δημιούργημα, είναι δικό σας κατόρθωμα: η οικογένειά σας, η υγεία σας, το μεσημεριανό σας γεύμα, το αυτοκίνητό σας, η ζεστή κούπα του καφέ στο χέρι σας. Χαρείτε το. Και δείξτε την ευγνωμοσύνη σας.
Ας πάρουμε τώρα ένα δύσκολο παράδειγμα: η απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου. Και σε αυτή την περίπτωση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ευεργετική γνώση του νόμου της δυαδικότητας.
- Πενθήστε όσο χρειαστεί. Είναι φυσικό – σύμφωνα με την ανατροφή μας στο δυτικό κόσμο- να χρειάζεται ένα διάστημα να πενθήσουμε, ιδιαίτερα εάν αυτός ο άνθρωπος σήμαινε πολλά για μας. Μην βιάζεστε να ξεπεράσετε αυτά τα συναισθήματα. Δώστε χρόνο στον πόνο σας να
- Εάν όμως νοιώθετε έτοιμοι να ενδυναμωθείτε για να προχωρήσετε μπροστά, να αποδεχτείτε συνειδητά ότι ο θάνατος είναι κομμάτι της ζωής, στρέψτε το βλέμμα σας προς την άλλη κατεύθυνση. Θυμηθείτε ότι ο καθένας από εμάς έχει μια ψυχή, που είναι αιώνια. Και όταν αυτή η ψυχή χωριστεί από το σώμα, θα πούμε αντίο στο σώμα, γιατί λατρεύουμε τα σώματα – αυτά βλέπουμε, αυτά αγκαλιάζουμε, αυτά φιλάμε. Και αφού γίνει αυτό, μετά μπορείτε να εστιάσετε με αγάπη στα θετικά που αυτός ο άνθρωπος που χάθηκε αντιπροσώπευε για εσάς, στα θετικά που σας χάρισε, στα όμορφα που εισπράξατε από την σχέση σας μαζί του. Τότε είσαστε σε καλύτερη θέση να γιορτάσετε τα δώρα που μοιραστήκατε, να δείξετε σεβασμό και ευγνωμοσύνη, που ήταν μέρος της ζωής σας.
Η επεξεργασία των δυσάρεστων ή δύσκολων γεγονότων και η επίτευξη συμβιβασμού με την απώλεια δεν σημαίνει ότι ξεχνάτε αυτό που χάθηκε ή ότι αυτό δεν είναι σημαντικό πια – θα είναι πάντα σημαντικό. Μέρος της αποδοχής και της προόδου, είναι να δείξει κανείς πραγματική συμπόνια προς εκείνο το μέρος του εαυτού του που πονάει για αυτή την απώλεια – πάντα θα πονάει σε κάποιο επίπεδο και θα λαχταράει γι’ αυτό που χάθηκε.
Εντούτοις, μια άλλη άσκηση που σας προτείνω, που μπορεί να σας βοηθήσει να σταθείτε πιο παραγωγικά απέναντι στην ζωή – που συνεχίζεται – είναι να προσπαθήσετε να ονοματίσετε το συναίσθημα που χάθηκε– σιγουριά, αγάπη, ελευθερία, σύνδεση, αφθονία, δημιουργία κτλ. Δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας, και αναζητήστε το. Στη συνέχεια, αναζητήστε και ορίστε συνειδητά ένα νέο τρόπο που θα επιτρέψει σ’ αυτά τα συναισθήματα να εκδηλωθούν ξανά στην ζωή σας.
Συνοψίζοντας, για να βοηθήσετε τον εαυτό σας αυτή την περίοδο, σκεφτείτε:
- Πού νιώθω σήμερα ότι βρίσκομαι σε σχέση με την απώλεια και πώς μπορώ να φερθώ με συμπόνια στον εαυτό μου;
- Πού μπορώ να αναζητήσω το συναίσθημα που αυτό που χάθηκε μου πρόσφερε; και ακόμα,
- Πώς μπορώ να προσφέρω συμπόνια και στους ανθρώπους γύρω μου;
Τι πρέπει να θυμάστε:
- Μπορείτε να ελέγξετε μόνο την αντίδραση σας απέναντι στις καταστάσεις που σας αφορούν. Όχι απαραίτητα την ίδια την κατάσταση.
- Δεν μπορείτε να ελέγξετε τις καταστάσεις που αφορούν στους άλλους, ακόμα και αν σας επηρεάζουν έντονα.
Η αποδοχή κάποιων νόμων της ζωής, χωρίς αντίσταση και αντίρρηση, μας βγάζει από το «ροζ» συννεφάκι που η ανατροφή μας ορίζει ότι είναι αυτό που επιθυμούμε να βιώσουμε. Μας τοποθετεί σε μία πιο πραγματική, πιο αληθινή, πιο ουσιαστική κατάσταση. Και από αυτή τη θέση μπορούμε καλύτερα να δούμε τη ζωή, να ανοίξουμε την καρδιά μας και το μυαλό μας και να απολαύσουμε ότι μας προσφέρεται.
Σημειώσεις:
*Νέος όρος που διαχωρίζει την κατάθλιψη (την βαριά θλίψη) από με την κλινική κατάθλιψη, που είναι μια διαφορετική πάθηση και χρήζει ιατρικής βοήθειας και φαρμακευτικής αγωγής. Η αντιδραστική κατάθλιψη είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από βαθιά θλίψη και αποτελεί μια αντίδραση σε κάποια συγκεκριμένη προσωπική κρίση.
** Περισσότερες πληροφορίες για το νόμο της δυαδικότητας και τους υπόλοιπους νόμους του σύμπαντος, θα βρείτε στο βιβλίο « Γιατί δεν μου το είπε κανείς; Οι παράγοντες της επιτυχίας που δεν διδαχτήκαμε ποτέ» της Νικόλ Μαντζικοπούλου.
Τον Μάιο, η Τrue-me Breaktrhrough Coaching πραγματοποίησε live webinars για την επανεκκίνηση όλων μας, μετά την εμπειρία της πανδημίας του Covid-19, με τίτλο : “Πιο κοντά στην αλήθεια σου, μετά την κρίση”. To webinar διεξάχθηκε στα Αγγλικά και στα Ελληνικά.
